Bijzonder hoogleraar Grondslagen van het Maatschappelijk Werk aan de Universiteit voor Humanistiek | Hoofddocent Bestuurs- en Organisatiewetenschap aan de Universiteit Utrecht
Met corona-solidariteit kunnen we de cultuursector niet redden en houden we de horeca niet overeind. En hoe kunnen we solidair zijn met jongeren? Pleidooi voor lockdown-light in een ingekorte versie van de Ab Harrewijnlezing 2020 op Sociale Vraagstukken.
“Een van de mooiste verworvenheden in de Nederlandse publieke sector is de huisarts. Wie medische hulp nodig heeft belt zijn huisarts en kan doorgaans snel terecht. De huisarts beoordeelt de hulpvraag van de patiënt. In veel gevallen is medische hulp niet nodig; dan wordt de patiënt naar huis gestuurd met de verzekering dat het vanzelf overgaat, dan wel erbij hoort (bij puberteit, ouder worden of moederschap). In veel andere gevallen kan de huisarts de kwestie zelf oplossen: de patiënt krijgt antibiotica, een zalfje voor de huiduitslag of pillen tegen hoge bloeddruk. In 25 tot 35 procent van de gevallen verwijst de huisarts door naar de tweede lijn: medisch-specialistische zorg in het ziekenhuis. Natuurlijk gaat er wel eens iets mis en verwijst de huisarts ten onrechte door of juist te laat, waardoor de patiënt onnodige zorg krijgt of juist ernstige risico’s loopt. Desondanks is dit een prima systeem dat werkt omdat huisartsen dankzij hun opleiding het professioneel vertrouwen hebben dat zij de meeste aandoeningen zelf kunnen behandelen. Zij weten dat hun aanpak demedicaliserend werkt, wat vaak beter is voor de patiënt en ook nog eens de zorgkosten drukt.”
Verder lezen op Sociaalweb
In zijn recent verschenen politieke autobiografie Bouwen en bewaren beschrijft CDA- politicus Elco Brinkman zijn lotgevallen op het toenmalige ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur in de jaren tachtig. Het kabinet-Lubbers I (CDA-VVD) was aangetreden met een bezuinigingsagenda die onder meer leidde tot het akkoord van Wassenaar in 1982 (algehele loonmatiging) en tot forse bezuinigingen op de collectieve sector. Brinkman vond dat dergelijke bezuinigingen gepaard moesten gaan met een visie, een verhaal over waar het heen moest met het land. Zijn visie was een zorgzame samenleving, een samenleving waarin volwassen kinderen omzagen naar hun ouders, een samenleving waarin buurtbewoners zouden zorgen voor elkaar. ‘Meer vertrouwen in mensen zelf, was mijn preekje keer op keer’, aldus Brinkman, die vervolgens beschrijft hoe dit pleidooi hem niet in dank werd afgenomen; niet door de linkse oppositie, maar ook niet in ‘coalitiekring’.. Lees verder (pdf)
Op 23 januari vindt het symposium Ruimte voor iedereen? plaats.
Utrecht wil dat alle inwoners op hun eigen manier hun leven kunnen inrichten en meedoen. Sommige Utrechters lukt dit (even) niet alleen, zij hebben hulp en ondersteuning nodig. Welke kansen en uitdagingen liggen er om hen de ruimte te geven die zij nodig hebben?
Over dit thema organiseren de gemeente Utrecht, de Universiteit voor Humanistiek en Meetellen in Utrecht op woensdag 23 januari 2019 het symposium ‘Ruimte voor iedereen? Aandacht voor kwetsbare Utrechters’. Aan de hand van drie recente onderzoeken rondom kwetsbare Utrechters, gaan we met professionals, beleidsmakers én ervaringsdeskundigen in gesprek.
Op 22 januari 2019 om 15:00 vindt de feestelijke boekpresentatie plaats bij de Outsider Art Galerie van Cordaan, bij de Hermitage in Amsterdam. Tijdens de presentatie laten we verschillende deelnemers aan het project aan het woord. Zij zullen vertellen over hun ervaringen en over wat het onderzoek voor hun praktijk kan betekenen. We sluiten af met een borrel.
Het afgelopen jaar werkten Simon van der Weele, Femmianne Bredewold, Ellen Grootegoed, Evelien Tonkens en Margo Trappenburg aan de afronding van het onderzoeksproject ‘ervaren cliëntafhankelijkheid’, over de ervaringen van afhankelijkheid van mensen met een beperking. Als kers op de taart heeft het project uitgemond een boek. Zorgen als Ambacht: Afstemmen op Afhankelijkheid van Mensen met een Beperking verschijnt in januari 2019 bij Uitgeverij de Graaff in Utrecht. Het boek bevat – naast nog meer verhalen uit de praktijk en meer maatschappelijke context – ook de prachtige foto’s die Aad van Vliet tijdens het onderzoek heeft gemaakt van mensen met een beperking en de zorg die zij krijgen.